In qu’min d’ fier

Cafougnette, in qu’min d’ fier, l’aut’ jour,
Pour trouver l’ temps un peu plus court.
Implit eun’ bonn’ pipe à houppette
Et s’impresse d’y mettr’ l’alleumette.

L’ wagon qu’minchot à s’infinquer,
Quand Cafougnett’ vient à r’marquer
Qu’eun’ voisin’ faisot la grimace
In r’vettiant l’ pipe à l’ fort’ tignasse.

Cafougnette, in saquant toudis,
S’adresse à l’ jonn’ femme et li dit :
« Pardon, madam’, j’ sus bin in peine.
Ed’ savoir si l’ feumièr’ vous gêne ?

— Oui, répond l’ dame in derchant s’ cou.
La fumé’ m’incommod’ beaucoup. »
— Eh bien, pauv’ femm’, Dieu mé l’ pardonne,
Vous allez chi d’ d’avoir eun’ bonne ! »

Jules Mousseron